2 اردیبهشت روز زمین پاک گرامی باد

روز جهانی زمین پاک

 

روز جهانی زمین پاک (22 آوریل برابر با 2 اردیبهشت) روزی است که در آن بسیاری از مردم جهان به پاکسازی محیط زیست می‌پردازند و به حفظ آن کمک می‌کنند.

 روز جهانی زمین پاک (22 آوریل برابر با 2 اردیبهشت) روزی است که در آن بسیاری از مردم جهان به پاکسازی محیط زیست می‌پردازند و به حفظ آن کمک می‌کنند. امروزه افزایش رشد جمعیت باعث شده که  به هر جای این کره خاکی که نگاه کنیم اثری از انسان بر جای مانده باشد.  به هر طرف که نظر بیافکنیم انواعی از پسماندهای انسانی را که بدون مدیریت رها شده ­اند مشاهده خواهیم کرد. در کشور ما ایران این وضعیت کاملاً محسوس است به طوری که برای دیدن حجم عظیمی از زباله، نیازی نیست به محل های دفع زباله های شهری برویم بلکه اگر در مسیر حرکتمان به محل کار و یا حین سفر، به اطراف خیابان­ها، جاده­ها، بزرگراهها و خطوط آهن، نگاه کوتاهی بیاندازیم به عمق فاجعه پی خواهیم برد. با توجه به سفرهایی که در سالهای اخیر به نقاط مختلف کشور داشته­ ام مشاهده کردم که از سواحل خلیج فارس در جنوب تا دریای مازندران در شمال و همچنین شرق و غرب کشور وضعیت مدیریت مواد زائد بسیار نامناسب است. آری این کشور ماست که خیابان­ها و جدول­ها پر از زباله و سطل­های زباله خالی است! و اگر بیرون شهرها به محل دفع زباله ها برویم کوه­هایی را مشاهده می­کنیم که  از مواد زائد تشکیل شده ­اند. وقتی به علت شناسی این مشکل می­پردازیم متوجه میشویم که دلیل آن سوء مدریت مواد زائد و عدم فرهنگ سازی در این زمینه می باشد. بشر از اوایل قرن بیستم میلادی متوجه شد که دیگر نمی­توان همچون گذشته به مواد زائد به عنوان دور ریز محض نگاه کرد بلکه یک مدیریت جامع و علمی در این زمینه لازم است. بنایراین اصولی را برای این مهم تعیین کرده اند. یک اصل مهم و کاربردی در مدیریت مواد زائد اصل 3R (تری آر) است که از سه کلمه کاهش (Reduce)، استفاده مجدد (Reuse) و بازیافت (Recycle) گرفته شده است. رعایت هر کدام از آن­ها برای تک تک شهروندان در جهان قابل اجرا می­باشد و می­تواند کمک زیادی به مدیریت مواد زائد نماید.

در واقع اولین و مهمترین کاری که ما می­توانیم انجام دهیم کاهش تولید زباله می­باشد این کار را هر شخص یا خانواده می­تواند با برنامه ریزی انجام دهد. برای مثال اعمال زیر سبب کاهش تولید پسماند می­شود:

1-     کاهش پسماند تر:  در کشور ما مصرف مواد غذایی به شکلی غیر اصولی می­باشد که تولید حجم عظیم پسماند تر را به دنبال دارد. به عنوان مثال بهتر است هنگام صرف غذا، میوه یا هر خوراکی دیگر به مقداری که نیاز داریم برداریم. که متأسفانه این نکته مخصوصاً در رستورانها و سالن­های غذاخوری عمومی رعایت نمی­شود.

2-     برخی از افراد بر حسب عادت، اطراف نان را جدا کرده و فقط بخش میانی آن را استفاده می­نمایند که باعث تبدیل حدود 50 درصد نان به دور ریز می­شود بنابراین به این مسئله توجه کنیم و در این زمینه توضیحات لازم را به فرزندانمان بدهیم.

3-     در کارهای روزمره تا جایی که ممکن است از کاغذ کمتر استفاده نماییم مثلاً  خرید اینترنتی و پرداخت الکترونیکی قبوض و...

4-     صرفه جویی در مصرف آب که موجب کاهش حجم فاضلاب می­شود.

 

 

استفاده مجدد از موادی که قبلاً استفاده کرده­ایم برای منظوری دیگر نیز یکی از اصول مدیریت مواد زائد است مثلاً:

 

1-     از پلاستیک هایی که مواد و کالاهای خشک را در آن­ها خریداری کرده­ایم میتوانیم چند بار استفاده نماییم البته در صورتی که آن­ها را تمیز نگه داریم. همچنین برخی کالاها خود دارای بسته بندی کامل بوده و حمل آن­ها را حت است ینابراین نیازی به گذاشتن آن­ها در پلاستیک نیست.

2-     استفاده از کاغذهای یک رو سفید برای یادداشت برداری و پرینت­ مطالب غیره رسمی.

3-     لازم به ذکر است که  استفاده مجدد از مواد دور ریز بستگی به خلاقیت و نوآوری هر شخص دارد و محدودیت ندارد برای مثال برخی روستاییان از بسته­ بندی بیسکوییت، پفک، بستنی و.. در تهیه گل­های مصنوعی برای زینت دادن به خانه هایشان استفاده می­کنند (شکل 1).

در بازیافت مواد نقش اصلی هر یک از ما شهروندان تفکیک از مبدأ مواد زائد است برای مثال جداسازی پسماندهای غذایی، شیشه، کاغذ، فلز، پلاستیک از یکدیگر است. چند نمونه از بازیافت شامل:

1-     تولید کمپوست (کود آلی) از پسماندهای غذایی و سایر مواد زائد آلی

2-     بازیافت فلزات از قبیل آهن و آلومینیوم که از نظر هزینه اقتصادی و اثرات زیست محیطی به صرفه تر از تولید این فلزات از معادن است.

3-     بازیافت شیشه

4-     بازیافت پلاستیک

5- بازیافت کاغذ که موجب جلوگیری از قطع بی رویه درختان می­شود.

به امید وقتی که 365 روزه از  سال به عنوان روز زمین پاک تلقی شود!

برگرفته از:انجمن زمین شناسی ایران

 

تشکل زیست محیطی سبز پویان

با سلام

 در سال جدیدبا رویکردی جدید در خدمت شما هستیم

مقدمه:

مسألـه آلودگـي زميـن يکـي از مسائل عمده محيط زيست و دغدغه عمده اي براي دست اندرکاران محيط زيست در سراسر جهان است. مسأله ميزان توليد زباله در سراسر جهان و يافتن محل دفن صحيح و بهداشتي آن از مسائل مهم بخصوص در کشورهاي کوچک و در حال توسعه است.

يکـي از مراکـز دست اندرکار اين روز، دفتر بررسي آلودگي آب و خاک سازمان حفاظت محيط زيست است. از برنامه هاي مهم سازمان حفاظت محيط زيست در اين روز اقدامات مردمي و دولتي در جهت معرفي افراد و سازمان هاي موفق در اين زمينه و اجراي برنامه هاي عمومي نظير پاکسازي محيط بخصوص کوهستان ها و پارک ها و اماکن عمومي توسط داوطلبين است.

به همین منظور این گروه با همکاری محیط زیست شهرستان شیروان اقدام به پاک سازی و ترویج فرهنگ استفاده درست از طبیعت در منطقه حفاظت شده گلیل شهرستان شیروان نمودند.

که در زیر گوشه ای از فعالیت این گروه در منطقه حفاظت شده گلیل شیروان رو با عکسهای زیبا از طبیعت این منطقه به تصویر میکشیم.

 

 

سال نو مبارک

آرش

یوزپلنگ نایبندان برنده جایزه بهترین عکس سال ۲۰۱۴ حیات وحش شد

 

 

یک فعال محیط زیست گفت: یوزپلنگ آسیایی در منطقه حفاظت شده نایبندان به عنوان برنده جایزه بهترین عکس سال ۲۰۱۴ در مجله حیات وحش معرفی شد.

جمشید پرچی زاده در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان این مطلب افزود: تصویر ثبت شده یوزپلنگ ایران به‌ عنوان یکی از برندگان مسابقه عکاسی دوربین‌های تله‌ای شده در حیات وحش معرفی شد.

به گفته وی،  اخیرا مسابقه‌ای برای انتخاب بهترین عکس حیات وحش که توسط دوربین‌های تله‌گذاری شده در سال 2014 میلادی ثبت شده‌اند برگزار شد.

این فعال محیط زیست تصریح کرد:در این مسابقه که  با هماهنگی شبکه بی‌بی‌سی، برگزار شد، تصاویر  کرگدن سیاه به‌ شدت در معرض خطر در زامبیا و یوزپلنگ آسیایی ایران به‌عنوان تصاویر منتخب اعلام شدند.

پرچی زاده اظهار داشت: تصویر یک یوزپلنگ آسیایی که توسط دوربین‌های انجمن یوزپلنگ ایرانی در پناهگاه حیات وحش «نایبندان» طبس ثبت شده در رده‌ تحقیقات و گونه‌های نادر عنوان نخست را به خود اختصاص داد.

شهادت امام حسین(ع)

کشت و زرع در سال های بی آبی

کشاورزی ایران با بحران آب چه خواهد کرد؟

تهران - ایرنا - با خشکسالی و کم آبی اظهار نظرات متفاوتی در خصوص زراعت بحث روز است.

 

بخش کشاورزی مجموعه فعالیت های زراعی، باغداری، دام و طیور، شیلات و ماهیگیری و جنگل و مرتع را در خود جای داده است. در حساب های ملی ایران بر اساس آمار بانک مرکزی در سال 1391 حدود 63 درصد ارزش افزوده بخش کشاورزی مربوط به زراعت (زراعت و باغداری) است. بخش زراعت مهم ترین بخش از نظر ایجاد ارزش افزوده است. به دلیل اقلیم های آب و هوایی متنوع امکان کشت و برداشت انواع محصولات کشاورزی در ایران مهیاست به طوری که در منطقه جنوب ایران امکان کشت همه گونه محصولات کشاورزی وجود دارد در حالی که چنین شرایط خاصی در هیچ کجای دنیا وجود ندارد.

وقتی به سفره مردم نگاه می شود ردپایی از بخش زراعت دیده می شود؛ نان، برنج، سالاد، سبزی خوردن، روغن و دیگر اقلامی که هر روز بخشی از وعده غذایی ما را تشکیل می دهد. طبق آمار بانک مرکزی در سال 1391 یک خانوار شهری به طور متوسط سالانه 131 کیلو برنج، 347 کیلو گندم، 39 کیلو روغن نباتی و 22 کیلو قند مصرف کرده که این موارد بخشی از تولیدات زراعت است. بخش زراعت تامین کننده غذا و امنیت غذایی مردم کشور است. بحث بر سر بود و نبود و پایان عمر کشت و زرع در ایران است. گویی بچه ای به دنیا آمده و رشد کرده و دوران جوانی و پیری را سپری کرده و اکنون زمان پایان دوره زندگی این موجود زنده به نام زراعت است.

با خشکسالی و کم آبی اظهار نظرات متفاوتی در خصوص زراعت بحث روز است. عده ای معتقدند برای کاهش بحران کم آبی تولید زراعت کاهش یابد. برخی معتقدند محصولاتی که نیاز آبی زیاد دارند نباید تولید شود. برخی معتقدند تجارت مجازی آب داشته باشیم و محصولات با نیاز آبی بالا را از خارج وارد کنیم. برخی معتقدند باید بهره وری آب را افزایش دهیم نه اینکه کاهش تولید داشته باشیم. در لابه لای این اظهارات تصمیم گیری های مسوولان دولتی هم دیده می شود. وزارت نیرو از نصف شدن سهم آب بخش کشاورزی صحبت می کند که قرار است در سال زراعی جاری اتفاق بیفتد. برای خواننده این نکته پیش می آید که مساله چیست؟ بر سر چه موضوعی بحث و توفان فکری به پا شده است؟ اگر به اظهارنظرها و تصمیم گیری ها به دقت توجه شود مشخص می شود که مساله، جبران کمبود آب است نه حل مساله. یعنی به دنبال راه حل هایی کوتاه مدت و موقتی برای جبران کمبود آب هستیم نه راه حل های که مساله کمبود آب را مرتفع سازد.

در حقیقت می خواهیم صورت مساله را پاک کنیم به جای اینکه راه حل درست را پیدا کنیم. البته پیدا کردن راه حل درست مساله نیازمند بینش و تفکر و مطالعه و تحقیق است. برای حل مساله کمبود آب باید منطقی به آن نگاه کرد. اولین سوال این است که چرا بحران آب داریم؟ چه کارهایی باید انجام می دادیم که بحران آب نداشته باشیم؟ آیا زراعت باعث کاهش آب و بحران آبی شده است؟ اگر این طور باشد می توان به عنوان ایده جدید به جهانیان اعلام کرد که راه حل خشکسالی و مشکل بحران آب، کاهش تولیدات زراعی و باغی است. می خواهم این سوال را بپرسم که اگر همه کشورهای جهان بر این عقیده اتفاق نظر داشته باشند و تولید محصولات زراعی و باغی و محصولات با مصرف آب بالا را تولید نکنند پس این محصولات کجا باید تولید شود؟ از کجا باید این محصولات را وارد کنیم؟ پس این راه حل واقعی نیست. برگردیم به اینکه آب چه مصارفی دارد. مصرف خانگی و تولیدی.

بخشی از آب مصرفی در تولید بخش کشاورزی است. آیا مصرف کنندگان خانگی مصرف بهینه دارند؟ طبیعتاً نه. سوال بعدی این است که آیا بهره وری آب سایر تولیدات بخش صنعت و خدمات بهینه است؟ طبیعتاً این طور نیست. ما عدم بهینگی مصرف آب را داریم. در بخش کشاورزی هم همین طور است در بخش زراعت مصرف بهینه آب نداریم. اما چرا بخش کشاورزی به عنوان چالش برانگیزترین فعالیت برای بحران آب مطرح می شود؛ چون وزارت نیرو اعلام کرده در سال گذشته حدود 92 میلیارد مترمکعب آب در بخش کشاورزی مصرف شده است. ادعا می شود که 90 تا 94 درصد آب در بخش کشاورزی مصرف می شود. اگر به اطلاعات و آمار ارائه شده توجه شود در هر شرایطی خشکسالی و ترسالی همواره همین رقم برای مصرف بخش کشاورزی ارائه شده در حالی که طبیعتاً در خشکسالی باید مصرف آب بخش کشاورزی از زمان ترسالی بیشتر باشد.

در واقع آمار دقیق و محاسبه شده بر اساس معیارهای علمی وجود ندارد که مشخص شده باشد مصرف آب بخش کشاورزی چقدر است و هر سال چه تغییری داشته است. بنابراین برسد آمار ارائه شده مناقشه هست و نه وزارت نیرو و نه وزارت جهاد کشاورزی مبنای علمی برای ارائه آمار ندارند. حتی اگر فرض کنیم این ادعاهای آماری صحیح باشد و با کمترین خطا با واقعیت جور در آید این سوال پیش می آید آیا مقابله با بحران آب با این راهکار عملی است؟ مدیریت بهینه آب چیست؟ یعنی اینکه برداشت از منابع آبی کشور بر اساس ظرفیت و توان هر منطقه صورت گیرد. این کار با آمایش سرزمین صورت می گیرد اما ما در کشور آمایش سرزمین نداریم. بخش دیگر به ذخیره سازی و حفاظت از آب و منابع آبی برمی گردد. اینکه عنوان می شد تنها 10 درصد از آب های سطحی مدیریت می شوند و بقیه بلااستفاده می ماند، روش های مناسب برای ذخیره آب در زمان های ترسالی و استفاده از آن در زمان های نیاز به آب نداریم، جداسازی آب شرب از غیرشرب نداریم، استفاده مجدد از پساب ها نداریم، سیستم پایش خشکسالی نداریم که با شرایط محیطی هماهنگ شویم و بر اساس پیش بینی خشکسالی چاره اندیشی شود و از همه مهم تر آنچه باعث کم آبی شده تغییر اقلیم است که این تغییر اقلیم به خاطر گازهای گلخانه ای و از بین بردن جنگل و مرتع و محیط زیست حادث شده است که تاکنون برنامه ای مدون برای مقابله با آن نداشتیم. در بخش فرهنگ سازی کمتر کار کردیم و ما از بسیاری از کارهایی که کشورهای دیگر برای مقابله با کم آبی و خشکسالی انجام داده اند غافل بوده و هستیم.

درست است که به خاطر امنیت غذایی نباید غیر عقلایی رفتار کرد اما آیا واقعاً همه رفتارهای مدیریت آب در کشور تاکنون عقلایی بوده است؟ آیا زمان تغییر رفتار اقتصادی نیست و نباید به جای اینکه مقطعی و کوتاه مدت به موضوع نگاه کنیم، اصولی و ریشه ای برنامه ریزی کنیم؟ رفتارهای مقطعی و کوتاه مدت برای حل مشکل فعلی بدون توجه به ریشه های مشکل خود موید مشکل دیگر خواهد شد. بارها در بازار قیمت گوشت و مرغ و سایر محصولات کشاورزی افزایش یافته و به جای بررسی دلایل مشکل، سریع برای حل کمبود بازار واردات داشته ایم و این مقطعی عمل کردن به ضرر تولید و تولیدکننده در ایران و منافع ملی بوده است. رفتار عقلایی در ارائه هر پیشنهادی منوط به ارائه تحلیل اقتصادی و اجتماعی است آیا گزارشی تهیه شده که در آن بین راه حل های ممکن برای مقابله با بحران آب از همه ابعاد اقتصادی و اجتماعی منافع و هزینه ها (ملموس و غیرملموس) را برآورد کرده باشد و بعد بهترین راه حل، کاهش سهم آب زراعت و کاهش تولید زراعت نتیجه شده باشد؟

موضوع دیگر نگاه انسانی به بهره برداران کشاورزی است. محور توسعه انسان است. آیا هیچ اندیشه شده است که با کاهش سهم بخش زراعت از آب، تولیدکنندگان این بخش باید برای امرارمعاش خود چه بکنند؟ آیا این عمل منجر به فقر و فقیرتر شدن کشاورزان ما نمی شود؟

به نظر من دوران کشت و زرع در ایران پایان نیافته و نباید با تصمیمات مدیریتی در مسیری قرار بگیریم که به پایان آن نزدیک شویم بلکه باید با تدبیر و تعقل علل و عوامل اصلی بحران آبی در کشور شناسایی شود و برای آن برنامه ریزی کنیم. این اقلیم متنوع مستعد تولید هزاران محصول است. باید از این موهبت خدادادی درست استفاده کرد. برای این منظور باید برنامه و منابع مالی برای اجرای مدیریت بحران آب تدوین کرد. در بخش زراعت برای مدیریت بهینه آب هم می توان چاره اندیشی کرد اولین گام مهم افزایش بهره وری آب است که می توان با جایگزین کردن شیوه های نوین آبیاری، تدوین برنامه کاشت متناسب با اقلیم، تدوین الگوی کشت برای هر منطقه، مطالعه در خصوص بذرهای مقاوم در برابر کم آبی، نوسازی تجهیزات آب رسانی، توسعه آبخیزداری و آبخوان داری و سایر راهکارها با مطالعه و تحقیق به آن دست یافت. در کنار این پیشنهاد می شود برای هر محصول زراعی و باغی معیارهای میزان مصرف آبی، میزان دسترسی به بازارهای وارداتی، میزان سهم در سبد تغذیه ای خانوار، میزان کالری مورد نیاز برای هر فرد از طریق آن محصول محاسبه و برآورد شود و بعد محصولات بر اساس شاخص های مورد نظر اولویت بندی شود و سپس بر اساس این اولویت بندی برنامه های کوتاه مدت برای تولید یا کاهش تولید در مقطعی خاص تنظیم و اجرا شود تا برنامه های مقابله اصلی با بحران آب به نتیجه و ثمر برسد. در کنار این می توان راه حل موقت تولید فقط برای داخل نه صادرات را برای محصولات با نیاز آبی بالا اجرا کرد. همه این راه حل ها که تولید، درآمد و کسب وکار افراد را به خطر می اندازد با توجه به بحران بیکاری کشور باید موقتی باشد و حل مشکل کم آبی با توسل به مقابله با علل آن امکان پذیر می شود.

فاطمه پاسبان / خبر آنلاین

اول ** 1521

سفری دیگر به گلیل

سفر به گلیل

تعداد 3 نفر

روز اجرای برنامه : پنج شنبه و جمعه 20و 21 شهریور 1393

 

سفر به روستای سرانی و غار زوی کنه منطقه گلیل

تعداد:5نفر

تاریخ و روز برنامه: جمعه 1393/06/14

محل اجراء:مسیر روستای سرانی به گل سرانی بزرگ

مشخصات منطقه

روستاي سراني:

 

 

روستاي سراني در فاصله‌ي 79 كيلومتري شمال شيروان قرار دارد كه از طرف شمال به مرز مشترك ايران ـ شوروي و دره‌ي پرآب و پردرخت و ييلاقي فيروزه و از طرف جنوب به كوه مرتفع مسگر و روستاهاي كاكلي و قپز و از طرف شرق به گل‌بزرگ و كوه‌تنبل و از طرف غرب به روستاي سرداب محدود مي‌گردد. سراني داراي 79 خانوار و 369 نفر جمعيت است كه به زبان كردي كرمانجي تكلم مي‌كنند. اين روستا جزء دهستان قوشخانه است. روستاي سراني در داخل دره‌اي ژرف كه امتداد آن شرقي ـ غربي مي‌باشد قرار گرفته و منازل مسكوني بر هم منطبق هستند يعني صحن حياط منزلي معمولاً پشت‌بام ديگريست. از قسمت پايين دامنه‌ي كوه مسگر كه در جنوب شرقي روستا قرار دارد چشمه‌ي پر‌آبي معروف به چشمه‌ آسياب مي‌جوشد كه بيش از 15 اينچ آبدهي دارد و در مجاور آن آسيابي از قديم‌الايام احداث شده است كه هنوز هم با روش سنتي و با استفاده از آب چشمه كار مي‌كند. در مورد وجه تسميه‌ي روستا معمرين محلي معتقد بودند: سراني در اصل سرهاني بوده كه به زبان كردي «سرراآورد» مي‌شود و گويا سر بريده شده‌ي فردي را در اين محل به حضور سرداري مي‌آورند كه بعد‌ها به مرور زمان به علت آب زياد و موقعيت مناسب به آبادي و روستا تبديل شده و نام سراني بر‌ آن نهاده مي‌شود اما نگارنده معتقد است نام اين محل ابتدا سرآبي بوده كه به مرور به سراني تغيير يافته است. روستاي سراني از محدوده‌ي قراي شيروان است كه هنوز موقعيت جنگلي بودن خودش را از دست نداده و سرسبز و پردرخت مي‌باشد. شغل اصلي مردم دامداري است و در حدود 7000 رأس گوسفند به صورت كوچرو در اين روستا نگهداري مي‌شود كه ييلاق آنها كوههاي اطراف سراني و تنيل و قشلاقشان مراوه‌تپه‌ي تركمن‌صحراست. محصولات عمده‌ي روستا عبارتند از: فرآورده‌هاي دامي، گندم، جو، سيب‌زميني، گردو و ديگر سردرختيها. در 2 كيلومتري غرب روستا در بين درختان بزرگ و قديمي سرو كوهي محلي به نام قدمگاه ايوب وجود دارد كه زيارتگاه مردم است. محل زيارتگاه تخته‌ سنگي به طول دومتر و عرض و ارتفاع يك متر است كه درختي نيز در كنار تخته سنگ ديده مي‌شود كه مردم بر آن پارچه و نخ مي‌بندند. و چشمه‌اي با آب فوق‌العاده سرد و گوارا هم در نزديكي قدمگاه وجود دارد. اين محل كه در دامنه‌ي كوه نسبتاً بلندي قرار گرفته داراي درختان انبوه سرو كوهي است كه كوهنسال‌ترين آنها در حدود 5 متر قطر دارد. گل معروف سراني كه يكي از بهترين مراتع منطقه محسوب مي‌شود با چشمه‌اي به نام شم‌دل يكي ديگر از مناطق طبيعي و ديدني سراني است. اما قله‌ي كوه تنبل محل اصلي ييلاق دامداران چادرنشين كه در تابستان نيز از دودكش بخاريهاي هيزمي آنها دود بر مي‌خيزد و چشمه‌ي آب سرد آن و گله‌هاي گوسفند پراكنده در بين مراتع از همه ديدني‌تر است. البته صعود به كوه جنگلي تنبل از عهده‌ي افراد عادي خارج است زيرا علاوه بر ارتفاع زياد داراي شيبهاي تندي نيز هست. به همين دليل هر خانواده در اين روستا صاحب يك تا چند رأس قاطر است تا هنگام كوچ به ييلاق باروبنه آنها را حمل كند. از ارتفاعات شمالي كوه تنبل: شهرعشق‌آباد، فيروزه، پاسگاه‌ چورني و چشمه سياه مانسور روسيه به خوبي ديده مي‌شود. مردم سراني بسيار مهمان‌نواز و افرادي سالم، قدبلند، مطلع و آگاه و آشنا به مسائل روز مي‌باشند.  امكانات سراني در حال حاضر شامل: راه خاكي، دبستان، پاسگاه ژاندارمري، آسياب موتوري و آبي، شركت تعاوني و شوراي ده است.

منبع: مقيمي، محمد اسماعيل، جغرافيايي تاريخي شيروان، ناشر: معاونت فرهنگي آستان قدس رضوي، نوبت اول 1370

 

شرح سفر:

سفر ما این بار یک سفر ترکیبی از غارنوردی و کوهپیمایی و کوهنوردی بود . گروه ما متشکل از دو نفر از فرهنگیان عزیز بودند که مایه افتخار ما بود که با انها هم سفر بودیم . آقای عطا جعفری نیز در این سفر به عنوان راهنما و مسلط بر منطقه خیلی به ما کمک کرد.ساعت 6 صبح سفر اغاز و ساعت 12 ظهر به غار معروف در زو تنگ رسیدیم .

این غار یکی از دو غار معروف و کمتر دیده در این منطقه از گلیل است.داخل غار شدیم

غاری که من اولین بار بود داشتم تجربه می کردم البته همه ما اولین بار بود که به این غار می آومدیم خیلی هیجان داشت . این سفر در ذهن من همیشه خواهد ماند پس از خروج از غار بدون درنگ راه بازگشت رو پیش گرفتیم و با خستگی که در بچه ها بود به سرانی برگشتیم چون نهاررو باید یک جای مخصوص می خوردیم؟؟؟؟؟؟!!!!!

درزیر چند تا عکس رو از این سفر تقدیم بینندگان می کنیم نظر یادتون نره.والسلام

 

 

 

 

سفر به گلیل

انشاء الله فردا عازم گلیلی هستیم اگه خدا بخواد روز و شب خوبی رو اونجا می گذرونیم خوش به حال گروهمون

دوتا عکس از منطقه گلیل

سفر به گلیل با محیط بان

به نام خدا

در مروری بر سفرهای گذشته مان به گلیل در مرداد ماه 1393 به عکسهای جالبی از آن منطقه برخوردم سفری که با محیط بانان زحمت کش و غیور این منطقه همراه بود. جا است اینجا از شهید پرهام یادی کنیم شهیدی که برای حفظ محیط زیست این منطقه جان  خود را تقدیم کرد یادش گرامی باد.

عکسهای ما از منطقه گلیل